|
Post by Leyla Reines on Jan 2, 2008 17:10:09 GMT
((a Summary in English will be placed somewhere on the site))
Een vrolijke woensdag middag, er scheen een waterig zonnetje en de lucht was helder blauw. Zulke dagen zag je zelden in Groot Brittanie. Overigens ook in Leyla haar geboorte land, Nederland. Het grauwe weer en het bergachtige landschap gaven een mystieke sfeer aan Hogwarts. Leyla liep naar Madam Puddifoots Tea Shop in het gezellige tovernaarsdorpje Hogsmeade alwaar zij haar vrolijke metgezellen zou ontmoeten. Leyla hield wel van gezelligheid, dat kan je niet van alle Slytherins zeggen. Leyla voelde zich sowieso in geen enkele afdeling thuis. Wat moest ze in Gryffindor, Leyla was niet de moedigste. Wat moest ze in Ravenclaw, Leyla had geen ijzeren discipline. En wat moest ze tenslotte in Huffelpuff, ze was onbetrouwbaar. Wat maakte haar dan een Slytherin? Ze was van zuiver bloed,ze roddelde veel. Maar paste haar eeuwige vrolijkheid en gekheid wel in Slytherin? Dat was voor Leyla de grote vraag. Een vraag waar ze dacht nooit meer een antwoord op te kunnen krijgen. Leyla liep Madam Puddifoots binnen, de geur van versgezette thee en biologisch verwekte blaadjes speelde alweer op.Al kon je die geur al van mijlen ver ruiken. Ze zocht een plekje aan een van de weinige kastanje houten tafeltjes. Met knoestige stoeltjes die letterlijk op hun laatste pootjes stonden. Er lag een klein gehaakt kleedje over de tafel heen met van die gebruikelijke figuurtjes. Het deed haar aan het huis van haar oma denken, die altijd zo lief voor haar was. Leyla wist eigenlijk niet wat ze hier deed op zo'n mooie middag na school. Het deed er even niet toe, ze had even afleiding nodig.
|
|
|
Post by Alexine Roise on Jan 2, 2008 17:20:16 GMT
Het viel Alexine op dat de zon ongewoon vrolijk en stralend was. Dat kon nooit mis zijn, dacht ze bij zichzelf. Het was een van die weinige middagen in een jaar dat ze zin had om naar Hogsmeade te gaan. De winkeltjes waren niet echt haar smaak, maar ze hield er van om af en toe gewoon is gezellig wat nieuws te doen. Zo dacht Alexine om vandaag is naar dat ene theezaakje te gaan. Het scheen niet zo druk bezocht te zijn maar de thee, die moest wel verukkelijk zijn. Zou de thee het zelfs winnen van de pompoensap? Ach, Alexine wist het niet maar vandaag zou ze het uitvinden. Alexine rook de geur van de overheerlijke thee variaties al van ver af. En stapte recht op die geur af. Ze deed de deur open en kwam een ouderwets gezellig zaakje binnen. Ze zag een meisje voor zich uit staren, deze dame was nog onbekend voor haar. Alexine schatte haar op ongeveer twee jaar ouder. Alexine besloot het meisje gezelschap te houden en manoeuvreerde behendig langs een tal tafeltjes. Alexine ging op de stoel recht tegen over het meisjes zitten. 'Hey.'Zei Alexine snel.'Zit je hier al lang.'Alexine wachtte niet op antwoord en vervolgde haar verhaal. 'Ik dacht , wat een mooie middag om is even langs Hogsmeade te gaan.. Alexine speelde wat met een lok van haar, haar. En wachtte op leven uit de mond van het meisje.
|
|
|
Post by Lena Steege on Jan 2, 2008 18:05:39 GMT
Lena was toevallig in Hogsmeade toen ze haar vriendin Alexine dat weinig bezochte theezaakje in zag gaan. Lena vroeg zich af wat Alexine van plan was en volgde haar. Lena liep met haastige grote passen het theezaakje in. Het rook er erg lekker en Lena keek om zich heen. Ze bestudeerde het zaakje. Het meubilair was zo kitscherig als wat maar dat ademde tegelijkertijd een bepaald sfeertje uit.Lena zocht naar Alexine. Ze zag haar zitten rond een van die schattige tafeltjes met een ander meisjes. Het meisje was een Zwadderich. Wat moest Alexine met een Zwadderich?Lena liep naar het tafeltje en ging naast Alexine zitten, moest ze dat meisje wel vertrouwen?
|
|
|
Post by Emmy Stormbranch on Jan 2, 2008 18:17:29 GMT
Emmy was moe van al het lopen en dragen. Ze had haar hele planning afgewerkt en was nu aangekomen bij het punt:rondstruinen of vliegen. Aangezien ze moe was van het lopen ging ze zich maar in haar animagus vorm verschuilen.Een meisjes gedaante veranderde al vrij snel in een trotse sneeuwuil. Ze vloog wat in het rond en besloot om naar Hogsmeade te vliegen. Ze landde net voor dat ene snoepzaakje met die verleidelijke naam. Emmy was een slimme meid en liet zich niet verleiden door dat soort letterlijke geld af'snoep'erij. Ze had zin in thee. En waar ooit een trotse sneeuw uil stond stond nu een meisjes gedaante met zwarte krullen tot net over de schouder. Verschillende mensen hadden vreemd omgekeken toen de uil veranderde. Emmy liep het theezaakje in. Het theezaakje had van die afschuwelijke gehaakte kleedjes die ze nog thuis had zien liggen. Haar moeder vond ze fantastisch artistiek en een vorm van kunst. Dat waren nou juist niet de woorden waar mee Emmy de kleedjes mee wilde versieren. Emmy had voor het eerst geen zin om alleen te zijn en zag een Zwadderaar een Griffoendor en een Huffeler aan één tafel zitten. Emmy besloot om daar ook maar aan te schuiven, de meisjes leken haar aardig, en wat nieuw contact was nooit mis.
|
|
|
Post by Leyla Reines on Jan 2, 2008 20:57:05 GMT
Leyla was geschrokken, ze dacht hier in alle rust en stilte met een kopje munt thee na te kunnen denken over haarzelf, het leven en gewoon alles wat haar bezig hield. Het eerste meisje was blond, met indringende ogen. En een Hufflepuff.
Stilletjes voor zich uitstarend zei Leyla: 'Ik zit hier niet zo heel lang,een paar minuten maar. En het is zeker een mooie middag.'
Toen kwam er een tweede meisje,een meisje met een opgewekte houding en een vertrouwde glimlach. Ze keek een beetje minachtig naar Leyla,Leyla was tenslotte een Slytherin.Dit meisje ging zonder één woord te zeggen naast de blonde Hufflepuff zitten.
Een paar tellen later kwam nog een meisje binnen. Ze had een bleke huid en mooie lange zwarte krullen die net over haar schouder kwamen. Dit was een Ravenklauw.Het meisje bestudeerde de witte kanten kleedjes, en er verscheen een zekere afgunst op het gezicht van het meisje toen ze die kleedjes zag. Leyla had het niet verwacht maar ook dit meisjes schoof aan.
Toen alle meisjes zaten besloot Leyla zich zelf maar voor te stellen: 'Ik ben Leyla Reines, en mag ik vragen wie zo spontaan in mijn gezelschap zijn gekomen?'
|
|
|
Post by Alexine Roise on Jan 2, 2008 21:05:43 GMT
Alexine moest lachen toen ze Lena de zaak binnen zag lopen. Het meisje scheen niet zo vrolijk en opgewekt te zijn als Alexine normaal was. Maar Alexine kende het meisje eigenlijk helemaal niet dus ze kon geen oordeel vellen. Maar een eerste indruk, zegt meestal genoeg toch?Toen kwam even later ook nog een ander meisje binnen. Die ongelooflijk uitvoerig die kleedjes bekeek. Dit meisje leek heel verlegen maar toch schoof ze aan. Het Slytherin meisje had zich inmiddels voorgesteld. Voortaan heette ze geen Slytherin meisje meer maar Leyla. Op Leyla's verzoek stelde Alexine zich ook voor.
Opgewekt zei Alexine:'Hallo, ik ben Alexine Roise, leuk je te ontmoeten.' Alexine glimlachte even nadat ze het gezegd had. Ze moest toch iets doen om het meisje op haar gemak te stellen.
|
|
|
Post by Lena Steege on Jan 2, 2008 21:12:49 GMT
Lena wist niet waarom Alexine moest lachen toen zij binnenkwam. Lena dacht dan ook dat ze weer is een bad hair day had. Maar dat scheen niet zo te zijn. Anders had Leyla de Zwadderaar daar toch wel wat van gezegd? Leyla leek aardiger dan Lena ooit voor mogelijk gehouden had. En had er nu al spijt van dat ze waarschijnlijk een soort van minachting had laten doorschemeren toen ze binnenkwam. Na Lena kwam er nog een ander meisje binnen. Lena had zelf wel krullen maar toch zou ze een moord doen voor de krullen van dat meisje dat binnenkwam. Nadat Alexine zich had voorgesteld keek Lena even naar het andere meisje, de Ravenklauwer. Die scheen niks te zeggen dus nam Lena maar het woord.
'Ik ben Lena Steege,leuk eens een Zwadderaar te ontmoeten.' Had Lena dat wel moeten zeggen?Misschien moest ze maar trakteren op een rondje thee ofzo om het goed te maken. Wat voor thee zouden ze hier eigenlijk hebben?
|
|
|
Post by Emmy Stormbranch on Jan 2, 2008 21:19:24 GMT
Emmy keek even opzij. Ze wist dat ze naast Leyla de Zwadderaar zat maar had toch nog niet goed bekeken hoe een Zwadderaar er van dicht bij uit zag. Een vreemd idee, maar misschien toch niet zo gek. Lena, de Griffoendor had even naar haar gekeken maar Emmy keek weg. Wilde de Lena een goedbedoelde blik op haar afvuren of wat was haar bedoeling? Onzeker,dat was Emmy zeker. En nu ze zeker wist dat alle ogen op haar waren gericht omdat ze nog geen woord gesproken bloosde ze een beetje. Er zat niks anders op dan toch maar haar mond open te trekken, hoe wil je anders contact maken?
Met een zacht stemmetje zei Emmy: 'Nou, ik ben Emmy Stormbranch.'Het bleef even stil tot ze weer haar verhaal vorderde.'En ik vind het leuk jullie te ontmoeten.'Emmy zuchtte even ze hoopte niet al te hard want dat zou ook weer zo genant zijn.
|
|
|
Post by Hilda Puddifoot on Jan 5, 2008 15:32:30 GMT
Hilda stepped to the strange talking girls,somewhere in the back of her shop. She thought this girls needed some of her strangest blends,tea was never strange only 'more different'. It was even stranger that these girls were from all the four different houses. The Hufflepuff, Hilda known as Herbal tea or Organic tea lovers.The Ravenclaw,known as Green or Black tea lovers. The Gryffindor,known as rare tea or any other 'more different' tea lovers. Finally the Slytherin,those people were more Chais,Woolongs or anything else.
'Tea for you my dearies?'
|
|
|
Post by Leyla Reines on Jan 5, 2008 16:10:12 GMT
Alle drie de meisjes hadden zich voorgesteld. Alexine was het spontaanst. Lena was het stoerst en Emmy was het verstandigst. Een prettig drietal waarvan Leyla zich af vroeg of ze er ooit bij zou kunnen horen. Wat zou zijn dan zijn? Leyla de onnozele? Het deed er even niet toe want de thee zou een goede afleiding kunnen zijn. Hilda Puddifoot keek hun welliswaar aan of ze van een andere planeet kwamen maar Hilda leek wel een lieve gezette,mollige,melige dame.Leyla vroeg aan de meiden om haar heen: 'Wie kan ik op thee trakteren?'
|
|
|
Post by Alexine Roise on Jan 5, 2008 16:23:05 GMT
Wat lief van je!En dit meende Alexine echt,hoe kon iemand die ze pas 5 minuten kende trakteren?Goed bedoeld,dat wist Alexine zeker dus besloot Alexine maar:
'One Ginseng Peppermint Tea for me please.'
|
|
|
Post by Lena Steege on Jan 5, 2008 16:27:35 GMT
Dit had Lena totaal niet verwacht van Leyla. Ze was een Zwadd!?Alexine ging als eerste op haar uitnodiging in, Lena besloot te volgen omdat ze verwachtte dat Emmy haar mond weer niet zou opentrekken.'Bedankt!'Waarschijnlijk klonk het redelijk ongeloofwaardig maar ja. Wat moest een Zwad van een Grif verwachten?
'One Safari Sunset please.'
|
|
|
Post by Emmy Stormbranch on Jan 5, 2008 16:35:03 GMT
Emmy had al gemerkt dat Leyla aardig moest zijn. En Emmy was dan ook niet verbaast dat Leyla iets aanbood. In dezelfde volgorde als dat ze zich voorgesteld hadden,bestelde ze ook wat bij die lieve Hilda Puddifoot.
'Maroccan Mint please'
|
|
|
Post by Leyla Reines on Jan 5, 2008 16:41:16 GMT
'And one Shady Grown Tea for me please.'
Lena had wat raar bedankt maar Leyla dacht dat ze het wel meende. En Leyla twijfelde geen seconde aan de oprechtheid van Alexine. Leyla merkte vanaf het begin al dat Emmy geen moment aan haar persoonlijkheid twijfelde. Leyla besloot maar te wachten op Hilda maar kon het niet laten om haar metgezellen nog wat te vragen. 'Komen jullie hier vaker?'
|
|
|
Post by Hilda Puddifoot on Jan 5, 2008 20:19:01 GMT
'Alright my dearies.' We have one Ginseng Peppermint,one safari sunset,one Marrocan Mint and one Shady Grown Tea.' 'I will be here for you as soon as possible!'
Hilda stepped back and prepared the tea blends the girls asked for. Ginseng Peppermint typical Hufflepuff choice,fresh but familiar. Safari Sunset,just like a real Gryffindor always prepared for the new.The Ravenclaw had one special choice,it was green tea as she had expected but Maroccan Mint was something different. The Slytherin preferred the Shady Grown, something mysterious real Slytherin like. Hilda had let the tea blends boil and put the tea cups on a plate. She brought the plate back and put it down on the table. 'Enjoy it my dearies.'
|
|